اخبار

حسین مسرت می‌گوید: چنان‌چه از آثار دکتر اسلامی ندوشن برمی‌آید، به ایرانی به دور از ریا و تزویر و سراسر با اخلاق ایرانی معتقد است و این موضوع در آثارش هوایداست.

محمدجعفر یاحقی، پژوهشگر و استاد دانشگاه فردوسی مشهد تاکید دارد که محمدعلی اسلامی ندوشن در کنار امثال زریاب خویی، خانلری و ژاله آموزگار از قطعه‌های اصلی فرهنگ و ادبیات معاصر کشورمان بود که فقدانش خلا بزرگی محسوب می‌شود.

کتاب «روزها، (سرگذشت)» دربردارنده‌ سرگذشت مردی است که روزگاران گذشته با روزگار کنونی در سرشت وی پیوند خورده است. افزون بر این ویژگی اسلامی‌ندوشن در کشوری که پُل میان شرق و غرب بوده زیسته است.

کامیار عابدی می‌گوید: محمدعلی اسلامی ندوشن یکی از موفق‌ترین نویسندگان حوزه غیرداستانی در ایران معاصر در ۶۰ سال اخیر است که مخاطبان زیادی برای خود دست‌وپا کرده بود. همچنین می‌توانیم دکتر اسلامی ندوشن را یکی از شکل‌دهندگان ذهنیت بخشی از ایرانی‌ها نسبت به فرهنگ، ادبیات و تاریخ ایران در طول این صدساله بدانیم.

کاظم موسوی بجنوردی، رئیس مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی در پیامی درگذشت محمدعلی اسلامی ندوشن شاعر، نویسنده، مترجم و استاد زبان و ادبیات فارسی را تسلیت گفت.

محمدعلی اسلامی ندوشن، شاعر، منتقد، نویسنده، مترجم، حقوق‌دان و پژوهشگر نامدار ایرانی درگذشت.

به گفته محمدعلی اسلامی ندوشن، زبان فارسی توانسته است بر تمام اقوامی که ایران را اشغال کرده بودند، مسلط شود.

محمدعلی اسلامی می‌گوید: اگر از من بپرسند کدام ایرانی است که بیشترین حق را به گردن ایرانیان دارد و بزرگ‌ترین آنهاست، بی‌تردید خواهم گفت: فردوسی. او همچنین معتقد است «شاهنامه» اخلاقی‌ترین و انسانی‌ترین کتابی است که تا کنون در زبان فارسی نوشته شده و برخلاف آنچه گاهی زمزمه شده، خواننده شاهنامه «طاغوتی‌ها» نبوده‌اند، مردم کوچه و بازار و ایلی‌ها و دهقان‌ها و همه ناآرام‌ها بوده‌اند.

محمدعلی اسلامی ندوشن درباره تفأل به حافظ می‌گوید: حافظ اگر تا این پایه مورد قبول مردم قرار گرفته، برای آن است که الگوی وجدان آگاه و ناآگاه ایرانی بوده و مردم صدای درون خود را از زبان او می‌شنوند و حیرت می‌کنند از این‌که او آن‌گونه به سراچه ضمیر آنان راه یافته.

در ایران یک پهلوان رویین‌تن می‌شناسیم و آن اسفندیار است که تفصیل کارش در شاهنامه آمده‌است. چون قهرمان دین بهی و کمربستۀ زرتشت است، هیچ سلاحی بر تنش کارگر نمی‌افتد.